POMIARY INSTALACJE AWARIE ELEKTRYCZNE SLASKIE KATOWICE ELEKTRYK

Zasady projektowania instalacji elektrycznej
Układ instalacji mieszkaniowej zasady projektowania

Wymagania wykonania instalacji elektrycznej:

1. Przewody powinny być prowadzone(w tynku, pod tynkiem itp.) poziomo
lub pionowo a w podłodze i na suficie możliwie najkrótszą drogą.
2. Przewody wtynkowe typu YDYt, YDYp mogą być stosowane wyłącznie w
pomieszczeniach suchych i nie wolno układać ich na ścianach wykonanych
z materiałów palnych..
3. Połączenia przewodów wtynkowych powinny być wykonywane tylko w
puszkach rozgałęźnych - CPR, do której przewodami podłącza się
wszystkie gniazda wtyczkowe, łączniki i wypusty oświetleniowe).
4. W celu zwiększenia pewności zasilania gniazda wtyczkowe łączy się
przewodami w układzie pierścieniowym.
5. Aby ograniczyć prowadzenie przewodów po ścianach i na suficie gniazda
wtyczkowe instaluje się często tuż nad listwą przypodłogową.
6. Przewody do wypustów sufitowych układa się w podłodze wyższej
kondygnacji(w budynkach wielopiętrowych).
7. W budynkach wielkopłytowych przewody układa się w stropach lub w
podłogach oraz w ścianach w specjalnych kanałach, rurkach, korytkach i
bruzdach wcześniej przygotowanych w prefabrykowanych płytach, a także
na styku elementów budowlanych oraz w listwach przypodłogowych.
8. Przy układaniu przewodów, koniecznie trzeba mieć pewien ich zapas, mając
na względzie osiadanie elementów wtyczkowych, łączników.
9. W budynkach wznoszonych metodami uprzemysłowionymi należy
stosować przewody miedziane o przekroju do 6 mm2 w celu zapewnienia
odpowiedniej trwałości instalacji.
10. Należy zawsze wydzielać obwody oświetleniowe, obwody gniazd
wtyczkowych i obwody, do których moc podłączonych odbiorników
przekracza 2000 W.
11. Do układania przewodów w betonie należy stosować karbowane rurki
polipropylenowe, do których wciąga się przewody jednożyłowe, izolowane
miedziane typu DG, LG, DY, LY.
12. Nie należy układać przewodów na ciągach kominowych, wzdłuż rur
ogrzewczych.
13. Przez łazienkę nie powinny przechodzić przewody do zasilania innych
pomieszczeń.
14. Nie wolno prowadzić przewodów od wypustów sufitowych do innych
wypustów.
15. Cewkę prądową licznika energii elektrycznej włącza się w przewód fazowy.
16. Przy oświetlaniu korytarzy i klatek schodowych trzeba zapewnić możliwość
załączania i wyłączania lamp z dwóch miejsc przy pomocy dwóch
przełączników zmiennych (schodowych końcowych), a z trzech i więcej
miejsc przy pomocy dwóch przełączników zmiennych (schodowych
końcowych), a z trzech i więcej miejsc - przełączników zmiennych w
połączeniu z przełącznikami krzyżowymi (schodowymi pośrednimi).
17. Do sterowania klatek schodowych w budynkach wielopiętrowych stosuje
się specjalne przekaźniki czasowe zwane „automatami schodowymi" oraz
dodatkowe przełączniki umożliwiające załączanie i wyłączanie oświetlenia
w ciągu dnia, wieczoru nocy.
18. Obowiązuje zasada stopniowania zabezpieczeń nadprądowych.

Podział instalacji elektrycznych odbiorczych
W celu zapewnienia niezawodności i bezpieczeństwa pracy odbiorników elektrycznych
instalacje elektryczne odbiorcze dzieli się na obwody:

1. Obwód oświetleniowy
2. Obwód gniazd wtyczkowych
3. Obwód siłowy dla odbiorników o mocach rzędu 2kw i większych

W mieszkaniach wymagana liczba obwodów zależy od rodzaju i mocy zainstalowanych
odbiorników.
Jeden obwód oświetleniowy powinien zasilać najwyżej 20 wypustów oświetleniowych z
żarówkami lub 30 wypustów ze świetlówkami.
Jeden obwód gniazd wtyczkowych powinien zasilać nie więcej niż 10 gniazd
wtyczkowych(gniazdo podwójne lub potrójne liczy się jako jedno gniazdo).
W mieszkaniach wydzielono obwody dotyczące takich odbiorników, jak:
- kuchnie elektryczne, rożna
- pralki , suszarki
- zmywarki do naczyń
- urządzenia grzewcze klimatyzacyjne
- przepływowe i zbiornikowe podgrzewacze wody
W budownictwie mieszkaniowym oddzielnie obwody wykonuje się do zasilania:
- pracowni i warsztatów podręcznych
- oświetlenia garaży
- instalacji dzwonkowych domofonów alarmów
- hydroforów
- wind
W dużych budynkach mieszkalnych i na terenie zakładów przemysłowych tablice
rozdzielcze w miejscach zabezpieczeń powinny posiadać tzw. "rezerwę" , czyli
możliwość podłączenia dodatkowych obwodów odbiorczych.
W budynkach mieszkalnych obwody gniazd wtyczkowych prowadzi się sposób
pierścieniowy natomiast w budownictwie przemysłowym instalacje wykonuje się w
sposób pierścieniowych wprawdzie wydłuża długość przewodów, ale zapewnia większą
niezawodność zasilania.
Obciążenia obwodów , zwłaszcza w sieciach trójfazowych powinny być równomiernie
rozłożone, by nie powodować przegrzewania przewodów i niepotrzebnego zadziałania
zabezpieczeń i wyłączenia obwodów instalacji elektrycznej.




WYMAGANIA ODBIORU INSTALACJI ELEKTRYCZNYCH I GAZOWYCH

1. W przypadku:
1) wykonania nowej instalacji gazowej,
2) jej przebudowy lub remontu,
3) wyłączenia jej z użytkowania na okres dłuższy niż 6 miesięcy
- należy przed przekazaniem jej do użytkowania przeprowadzić główną próbę szczelności.
2. Główną próbę szczelności przeprowadza się odrębne dla części instalacji przed
gazomierzami oraz odrębnie dla pozostałej części instalacji z pominięciem gazomierzy.
3. Główną próbę szczelności przeprowadza się na instalacji nie posiadającej zabezpieczenia
antykorozyjnego, po jej oczyszczeniu, zaślepieniu końcówek, otwarciu kurków i
odłączeniu odbiorników gazu.
4. Manometr użyty do przeprowadzenia głównej próby szczelności powinien spełniać
wymagania klasy 0,6 i posiadać świadectwo legalizacji.
5. Zakres pomiarowy manometru powinien wynosić:
1) 0-0,06 MPa w przypadku ciśnienia próbnego wynoszącego 0,05 MPa,
2) 0-0,16 MPa w przypadku ciśnienia próbnego wynoszącego 0,1 MPa.
6. Ciśnienie czynnika próbnego w czasie przeprowadzania głównej próby szczelności
powinno wynosić 0,05 MPa. Dla instalacji lub jej części znajdującej się w pomieszczeniu
mieszkalnym lub w pomieszczeniu zagrożonym wybuchem, ciśnienie czynnika próbnego
powinno wynosić 0,1 MPa.
7. Wynik głównej próby szczelności uznaje się za pozytywny, jeżeli w czasie 30 minut od
ustabilizowania się ciśnienia czynnika próbnego nie nastąpi spadek ciśnienia.
8. Z przeprowadzenia głównej próby szczelności sporządza się protokół, który powinien być
podpisany przez właściciela budynku oraz wykonawcę instalacji gazowej.
§ 45.
W przypadku gdy instalacja gazowa nie została napełniona gazem w okresie 6 miesięcy od
daty przeprowadzenia głównej próby szczelności - próbę te należy przeprowadzić ponownie.
§ 46.
Do obowiązków właściciela budynku w zakresie utrzymania właściwego stanu technicznego
instalacji gazowej należy:
1) zapewnienie nadzoru nad wykonywaniem głównej próby szczelności,
2) zapewnienie nadzoru nad realizacją robót konserwacyjnych, napraw i wymian oraz
nadzoru nad wykonawstwem usług związanych z realizacja zaleceń wynikających z
okresowych kontroli w lokalach,
3) w przypadku stwierdzenia w toku kontroli okresowej występowania zagrożenia
bezpieczeństwa użytkowników - wyłączenie z użytkowania instalacji lub jej części,
4) występowanie do dostawcy gazu w przypadku konieczności jej napełnienia gazem,
5) zapewnienie realizacji zaleceń pokontrolnych wydawanych przez upoważnione organy,
6) w przypadku wystąpienia ryzyka zagrożenia bezpieczeństwa użytkowników lokali -
przeprowadzenie kontroli stanu technicznego instalacji,
7) zawiadamianie dostawcy gazu w każdym przypadku stwierdzenia uszkodzenia szafki, w
której umieszczono kurek główny gazowy.
§ 47.
Stan technicznej sprawności instalacji gazowej w budynku powinien być kontrolowany
równocześnie z kontrolą stanu technicznego przewodów i kanałów wentylacyjnych oraz
spalinowych. Zasady użytkowania instalacji gazowych

1. Sposób użytkowania instalacji gazowej przez użytkownika lokalu powinien:
1) być zgodny z założeniami projektu tej instalacji,
2) eliminować możliwość wydzielania się tlenku węgla z urządzeń gazowych,
3) zapewniać bezpieczeństwo użytkowników lokalu,
4) zapewniać bezpieczeństwo oraz ochronę interesów użytkowników innych lokali
korzystających z tej instalacji oraz osób trzecich.
2. W czasie użytkowania instalacji gazowej użytkownik lokalu powinien:
1) udostępniać lokal właścicielowi budynku lub dostawcy gazu dla wykonywania ich
obowiązków,
2) przestrzegać zasady bezpieczeństwa jej użytkowania oraz niezwłocznie informować
zarządcę budynku w razie stwierdzenia nieprawidłowości w jej funkcjonowaniu,
3) zapewniać pełna sprawność techniczną i użytkową urządzeń gazowych stanowiących
wyposażenie lokalu,
4) w przypadku wystąpienia objawów świadczących o zagrożeniu bezpieczeństwa osób
lub mienia - zaprzestać użytkowania instalacji gazowej, podjąć właściwe działania
zaradcze i niezwłocznie poinformować właściwe służby oraz właściciela budynku o
wystąpieniu zagrożenia,
5) zapewniać ochronę instalacji i urządzeń gazowych przed uszkodzeniem,
6) utrzymywać znajdujące się w lokalu elementy instalacji gazowe, urządzeń
spalinowych i wentylacyjnych oraz urządzenia gazowe w należytym stanie
technicznym i użytkowym,
7) zapewnić wykonanie niezbędnych czynności konserwacyjnych,
8) informować właściciela budynku o wszelkich uszkodzeniach instalacji gazowej oraz
o niewłaściwym funkcjonowaniu przewodów i kanałów wentylacyjnych i
spalinowych,
9) udostępniać lokal e celu przeprowadzenia przez odpowiednie służby kontroli
instalacji i urządzeń gazowych, przewodów i kanałów spalinowych, wentylacyjnych,
a także innych instalacji i urządzeń, oraz ściśle wykonywać zalecenia pokontrolne
3. Naprawa i konserwacja urządzenia gazowego może być powierzona wyłącznie osobom
posiadającym świadectwa kwalifikacyjne określone w odrębnych przepisach.
4. Instalacje i urządzenia gazowe po ich naprawie, przeróbce lub wymianie nie mogą być
użytkowane bez poddania ich próbie szczelności, o której mowa w § 45.

Wykonywanie przeglądów instalacji gazowej

Właściciel lub zarządca obiektu budowlanego powinien utrzymywać go w dobrym stanie technicznym i estetycznym.
W czasie użytkowania należy obiekt budowlany, w tym instalację gazową, poddać okresowej kontroli. Polegać ona powinna na sprawdzeniu stanu technicznej sprawności. W przypadku poddawania kontroli instalacji gazowej - oprócz sprawdzenia jej szczelności -kontroli podlegają przewody wentylacyjne, spalinowe i dymowe.
Kontrolę przeprowadzać należy co najmniej raz w roku. Do jej wykonania upoważnione są osoby posiadające uprawnienia energetyczne grupy 3 w tym zakresie. Raz na 5 lat cały obiekt podlega sprawdzeniu stanu technicznej sprawności. Sprawdzenia szczelności czynnej instalacji gazowej można dokonać poprzez użycie przyrządów
do wykonywania prób szczelności instalacji gazowych typu LM-90. Użycie tego przyrządu pozwala na określenie stanu sprawności technicznej instalacji poprzez skontrolowanie wielkości ewentualnego wypływu gazu z instalacji.
Rozróżnia się następujące stopnie szczelności w zależności od zmierzonej wielkości przecieku gazu:
- poniżej 1 dm3/h - szczelność pełna, instalację można użytkować bez ograniczeń,
- 1,0 - 5,0 dm3/h - szczelność obniżona - należy przywrócić szczelność w czasie nie dłuższym niż 4 tygodnie,
- powyżej 5dm3/h - brak szczelności - instalacja podlega natychmiastowemu wyłączeniu z eksploatacji.
Do sprawnego i szybkiego wykrycia nieszczelności czynnej instalacji gazowej służą detektory gazu, zwane również metanomierzami. Wykrycie obecności niekontrolowanego wypływu gazu jest możliwe dzięki czujnikowi pomiarowemu, którego zadaniem jest rozróżnienie składników gazu i przekazanie tej informacji do wyświetlacza lub sygnalizatora akustycznego czujnika. Podczas użycia tego typu przyrządów - nie można stwierdzić, jak duży jest przeciek gazu,
lecz tylko stwierdzić jego obecność i określić jego lokalizację. Czynność wykrycia nieszczelności instalacji gazowej napełnionej gazem pod ciśnieniem roboczym należy przeprowadzić po uprzednim odizolowaniu pomieszczenia od dopływu powietrza z przyległych pomieszczeń, zamknięciu kratek wentylacyjnych i otworów spalinowych przy zamkniętych oknach i drzwiach po upływie około 1 godziny.

Uruchomienie instalacji gazowej
Po przeprowadzeniu odbioru technicznego instalacja gazowa może być podłączona do sieci rozdzielczej i uruchomiona przez dostawcę gazu. Czynności, które poprzedzić muszą napełnienie instalacji gazem z sieci są następujące:
- podpisanie przez odbiorcę umowy o dostawę gazu,
- napełnienie przyłącza gazem,
- zainstalowanie gazomierzy i wszystkich urządzeń odbierających gaz.
Uruchomienie polega na doprowadzeniu gazu do wszystkich odcinków instalacji oraz urządzeń gazowych. Bezpośrednio przed uruchomieniem instalacji należy sprawdzić zamknięcie wszystkich zaworów i kurków. Ponieważ dopływ gazu do instalacji związany jest z możliwością powstania mieszanki wybuchowej, należy przeprowadzić odpowietrzenie instalacji. Odprowadzenie mieszaniny gazu z powietrzem należy wykonać na zewnątrz budynku poprzez podłączony do przewodu wąż gumowy rozpoczynając od najwyższych kondygnacji. Dopuszczalne jest, aby krótkie odcinki instalacji, takie jak podłączenia urządzeń gazowych,

Użytkowanie instalacji gazowej zasilanej gazem płynnym

§ 48.
1. Instalacja gazowa zasilana gazem płynnym, w której długość nieelastycznego przewodu z
rury stalowej przekracza 2,0 m, powinna być, po jej wymianie lub remoncie, poddana
głównej próbie szczelności, o której mowa w § 44.
2. Instalacja gazowa zasilana z butli gazowej, w której długość przewodu nieelastycznego z
rury stalowej nie przekracza 2,0 m, powinna być, po jej wymianie lub remoncie, poddana
sprawdzeniu szczelności pod ciśnieniem roboczym gazu.
3. Sprawdzenie, o którym mowa w ust. 2, powinno być wykonywane niezwłocznie po
każdej wymianie butli gazowej oraz po wymianie przewodu, o którym mowa w § 49.
4. Sprawdzenie szczelności przy wymianie butli gazowej przeprowadza użytkownik
instalacji, zgodnie z instrukcja otrzymana od rozprowadzającego butle, lub przedstawiciel
dostawcy gazu, w przypadku gdy z użytkownikiem lokalu została zawarta umowa o
dostarczanie gazu w butlach.
§ 49.
W przypadku stosowania przewodu elastycznego do połączenia pojedynczego urządzenia
gazowego z reduktorem ciśnienia gazu na butli, przewód taki powinien mieć oznaczona
graniczną datę użytkowania. Jeżeli termin użytkowania upłynął, przewód należy wymienić na
nowy.
§ 50.
1. W przypadku zasilania instalacji gazowej gazu płynnego z baterii butli:
1) ilość butli w baterii nie może być większa niż 10 sztuk,
2) na końcu przyłączeniowym każdej butli należy zamontować zawór - ogranicznik
nadmiernego wypływu,
3) baterię należy ustawiać przy ścianie nie posiadającej otworów do wysokości co
najmniej 2 m; odległość baterii mierzona w rzucie poziomym powinna wynosić do
najmniej 2 m od krawędzi najbliższych otworów okiennych i drzwiowych oraz od
studzienek kanalizacyjnych, otworów wentylacyjnych, urządzeń i instalacji
elektrycznych, źródeł ciepła i materiałów łatwo palnych,
4) butle należy ustawiać na podłożu gwarantującym stabilność, nie iskrzącym,
niepalnym, zaworami do góry oraz zabezpieczyć je przed przewróceniem się,
50 po każdej wymianie butli w baterii należy sprawdzić szczelność połączeń zgodnie z
warunkami określonymi w instrukcji użytkowania tej baterii.
6) miejsce ustawienia butli powinno być oznakowane i zabezpieczone przed dostępem
osób trzecich.
2. Sprawdzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, przeprowadza użytkownik instalacji gazu
płynnego lub przedstawiciel dostawcy gazu, jeżeli wynika to z umowy o dostarczanie
gazu płynnego.
§ 51.
Instalacja gazu płynnego zasilana ze zbiornika lub grupy zbiorników może być użytkowana,
jeżeli:
1) po jej wykonaniu lub remoncie dokonano odbioru technicznego,
2) wykonano główną próbę szczelności przyłącza według zasad określonych w § 44,
3) zbiornik został zarejestrowany we właściwym terenowo urzędzie dozoru technicznego.